A JAK AGENT

Pojęcie agenta wprowadził sam Carl Hewitt w celu opisania koncepcji inteligentnych, równolegle wnioskujących składników systemu informatycznego w artykule z 1973 roku. Jego prace obejmują  dziedziny takie jak: otwarte systemy informatyczne, systemy wieloagentowe i przetwarzanie w chmurze.

Najprostszą definicją agenta jest: program komputerowy wykorzystywany w programowaniu agentowym (Wikipedia). Czy nie przypomina to słynnego jaki jest koń, każdy widzi? Dlatego… skomplikujmy!

Agent (ang. Software Agent) wyręcza użytkownika w działaniach, które zajmują dużo czasu. Autonomicznie realizuje zlecone zadania. Systemy wieloagentowe stosowane są szczególnie tam, gdzie architektura jest rozproszona lub trzeba przeprowadzić złożone obliczenia. Są przystosowane do działania w dużych i niepewnych środowiskach, gdzie mogą wystąpić awarie łączy. Działania agenta są sterowane przez interpreter.

Do najważniejszych cech agenta należą:

• autonomiczność, czyli zdolność do podejmowania samodzielnych decyzji,
• komunikatywność, czyli możliwość komunikowania się z użytkownikami i innymi agentami,
• zdolność do percepcji i reagowania na zmiany.

W klasycznym systemie do backupu danych agent jest wykorzystywany do tworzenia kopii danych oraz ich przywracania. W przypadku środowisk mocno zwirtualizowanych stosuje się raczej systemy bezagentowe, ponieważ gdyby na każdej maszynie wirtualnej działał agent, fizyczny sprzęt byłby mocno obciążony.